Bedenimizin Fiziki Yapısı: Bütün insanlar, özürlü ve kusurlu doğanlar hariç, aynı organlara sahiptir. Ancak insanların fiziki yapıları şekil, renk, büyüklük, boy, güç bakımından birbirinden farklıdır. İnsanların bu farklılıkların kaynağı soyudur. Her insan yedi göbek soyuna çekermiş. Huylu huyundan, soylu soyundan vazgeçemezmiş. İnsanlar fiziki yönden ne kadar farklı iseler manevi yönden daha da farklıdırlar.
Bu farklılıklara rağmen, her insanın kendine yetecek kadar nitelik ve yetenekleri vardır. Önemli olan bunları yerinde ve doğru kullanmaktır.
Başlıca Manevi Farklılıklar: Bunların en başında zekâ farkı gelir. Her insanın zekâsı aynı güçte değildir. Bazılarının zekâsı zayıftır. Bazıları süperdir. Bazıları orta akıllıdır. Bazıları zayıf akıllıdır. Hatta bazıları geri zekâlının tekidir.
Sonra her insanda bir de irade, enerji, sabır, gayret ve güç farkları vardır. Keza bir de spor, sanat yetenekleri farklıdır.
En büyük fark da huy farkıdır. İnsanların huyları çeşit çeşittir. Bazıları süper iyidir ve melek gibidir. Bazıları süper kötüdür ve deccal gibidir.
Farklı huylar:
Kimisi bencildir “Rabbena, hep bana” der durur. Kimisi ise fedakârdır. Empati yapmasını bilir. Vericidir.
Kimisi kavga-dövüş eder durur. Tekme atar, tekme yer. Yumruk atar, yumruk yer. Küfür ve tehdit eder, küfür ve tehdit yer. Kimisi ise uyumludur, uzlaşmacıdır ve barışçıdır.
Kimisi çalışkandır. Boş durmayı sevmez. Devamlı bir meşguliyet arar. Kimisi ise tembeldir, yan gelir yatar, keyfine bakar.
Kimisi haddini, hesabını, kökünü-kökenini bilir. Tasarrufludur. Kimisi keyfi, zevki için har vurur, harman savurur.
Kimi insan onurludur. Kimseye el avuç açmaz. Kimseye kendinden alacak istetmez. Ona göre borç namustur. Kimileri ise onursuz olduklarından yalancıdır, dolandırıcıdır, batakçıdır.
Kimisi doğrucudur. Doğru yoldan şaşmaz ve sapmaz. Kimisi ise ne işine ve kolayına gelirse o yönde yalpa yapar durur.
Kimisi için ağzından çıkan söz namustur. Kimisinin sözü levalaylom, yani laf salatasıdır.
Kimi insan başkalarına faydalı olmak için fırsat arar durur. İyilik yapıp faydalı olmaktan haz ve gurur duyar. Kimi insan ise başkalarını rahatsız, huzursuz, maldan-mülkten, hatta canından etmekten zevk alır. Hatta bu yaptıkları kötülüklerle öğünür.
Kimi insan kendini, dünyayı, hayatı, eşini, çocuklarını çok sever. Bunun için sağlıklı yaşamaya ve beslenmeye özen gösterir. Aslında herkes kendini, hayatı, dünyayı sever de, ancak sevmesini bilmez. Damak zevkine göre beslenir, gününü gün eder, yarınını düşünmez. Bir gün başına neler gelebileceğinin farkında değildir.
Kimi insan az konuşur, öz konuşur. Konuları ilgi alanı dışına çıkarmaz. Herkesin ilgi duyabileceği konuları konuşur. Kimisi ise alır- dikilir. Gündem veya karşısındakinin ilgi alanı ile hiçbir ilgisi olmayan lafları uzatır durur.
Kimisi sabırlıdır. Sabreden dervişin, muradına erdiğini bilir. Sabır ile koruğun helva olduğunu bilir. Kimisi ise sabırsızdır. Onun için öfke baldan tatlıdır. Öfke ile kalkanın zararla oturacağının farkında değildir.
Kimi insan temizliğe, düzene, intizama değer verir. Onun için “Temizlik imandan gelir.” Kimisinin giyimi ise pasaklıdır. Kıyafeti bozuk düzen, kirli paslıdır.
Kimi insan kibar, saygılı, tatlı dilli ve güler yüzlüdür. Karşısındakine iltifat etmesini bilir. Kimi insan ise asık suratlı, saygısız ve sert sözlüdür. Karşısındakine ters ters bakar.
Kimi insan çok hızlı hareket eder. Beklemeyi ve bekletmeyi hiç sevmez. Kimi insan ağırkanlıdır. Hiç acelesi yoktur. Yavaş yavaş hareket eder.
Kimi insan olduğu gibi görünür. Göründüğü gibi olur. Kimileri ise hava-civa peşindedir. Hep yükseklerde uçar.
Kimi insan soyuna-sopuna, köküne, köyüne kentine bağlıdır. Onları aklından hiç çıkarmaz, ziyaretler eder durur. Kimi insan ise sapından çıkmış ve fırlamış taş gibi kökünden, kökeninden kopar gider. Yılda bir yolu düşerse uğrar.
Kimi insan herkesi eşit insan olarak görür. İlgi, sevgi ve saygı gösterir. Kimi insan ise kendinden yüksek gördüklerine yağcılık ve yalakalık yapar. Alçak gördüklerini de iter ve yanından uzaklaşır.
Netice: Yukarıda insanların fiziki varlıkları yanında bir de huyları olduğunu, huylarının çok daha farklı olduğunu söylemiştim. Benim yukarıda söylediklerim o farklılıkların bir kısmıdır. İnsanlar arasında daha yüzlerce konuda farklılıklar vardır.
Yalnız, insanların bir kısmı çok berbattır. Bir kısmı ise nispeten iyi, nispeten kötüdür. Keza bazı insanlar çok olumsuz, yaramaz, vicdansız olabildiği gibi, bazı insanlar bu konuda aşırı değildir.
Gene bazı insanların, hayvanlar v e diğer insanlar için yapmadıkları fedakârlıkların ölçüsü yoktur.